Hatırlıyorum bir arkadaşım gündüz ayın göründüğünü 2 yaşındaki çocuğundan öğrendiğini söylemişti. O güne kadar hiç fark etmemiş.
Eskiden beri sevdiğim, korku ve ümitle baktığım bir yerdir gökyüzü.
Arkadaşın durumu ilk başta garip gelse de, çoğumuz belki milyonlarca yıl gözümüzün önünde olan şeyleri görmüyoruz.
Ayları belirleyen kameri mesela.
Rahmet olan yağmur ve karı.
Namaz vakitlerini belirleyen güneşi.
Ashab-ı kiramı hatırlatan yıldızları.
Dinlenmemiz için olan karanlığı, tefekkür için gece sessizliğini bile unuttuk, unutturulduk.